روش تشخیص عسل طبیعی از عسل تقلبی

عسلی که توسط زنبور عسل تولید شده باشد از هنگامی که در دهان قرار می‌گیرد توسط مخاط دهان و رگ‌های زیر زبانی جذب می‌شود و این مسئله به خوبی قابل درک است.
برعکس عسل‌هایی که دست ساز هستند مانند آب نبات روی زبان مانده و خیلی دیرتر شروع به حل شدن می‌نمایند. توجه کنید که با این روش نمی‌توان عسلی را که از طریق تغذیه زنبور عسل با شکر تولید شده را تشخیص داد.
هر چقدر هم که رنگ عسل طبیعی روشن باشد، نمی‌توان از پشت شیشه آن چیزی را مشاهده نمود. به دلیل کلوئیدی بودن عسل طبیعی، نور به طور مستقیم از آن عبور نکرده و تصاویری که از پشت شیشه دیده می‌شود بسیار واضح نبوده و نامشخص است، در صورتی که عسل تقلبی که از باتکا (گلوکز تجاری) تهیه شده مانند شیشه رنگی عمل کرده و به راحتی می توان اشیا را از پشت آن دید.
عسل‌هایی که با گلوکز تجاری تولید شده‌اند (تقلبی)، هیچ گاه شکرک نزده و همانطور شفاف باقی می‌مانند. البته پس از مدتی مانند نبات رنگی به صورت یک پارچه سفت شده و حتی با چاقو هم نمی‌توان آن ها را از ظرف خارج ساخت. با این تفاصیل تنها می‌توان عسل‌های دست‌ساز را از عسل زنبور تفکیک کرد. اما برای شناخت عسل تغذیه‌ای هیچ راهی به جز آزمایشگاه وجود ندارد.
روش‌های ساده موجود برای جستجوی تقلبی بودن عسل بدون ابزار آزمایشگاهی براساس مزه، چسبندگی یا خاصیت حلالیت در آب سرد می‌باشد. اگر قطره‌ای از عسل طبیعی در آب سرد ریخته شود، حالت چسبندگی خود را حفظ نموده و به سرعت حل نمی‌گردد، این حالت بیشتر در عسل خالص روی می‌دهد. این موضوع به وضوح در مقابل نور در زمینه‌ای تیره قابل رویت است. اگر لبه‌های قطره یا رشته جریان باریک عسل در زمان ریزش از هم بپاشد، احتمالاً عسل تقلبی یا حاوی مقدار زیادی آب است. در هر حال بایستی از دیگر عسل‌ها جدا نگهداری شود تا آزمایشهای دقیق تری در روی آن صورت گیرد.